Het vermijden van het spiegelbeeld ...

Anorexia en Boulimia

Anorexia, ook wel bekend als anorexia nervosa, is een eetstoornis, waarbij de persoon op een extreme manier streeft naar magerte. Vooral meisjes in de puberteit en in de adolescentie krijgen met anorexia te maken. De jongere probeert dan bijvoorbeeld door het weigeren van eten, door laxatie of door extreem te sporten het gewicht omlaag te brengen. Een psychologische reden ligt bij een extreme afkeer van het eigen lichaam, dat als erg dik wordt beschouwd. Een andere reden lijkt het willen uitoefenen van extreme controle over het eigen lichaam en gewicht te zijn, vooral in die situaties waarbij de jongere het gevoel heeft geen invloed te kunnen uitoefenen. Anorexia leidt tot ernstige ondervoeding en ontregeling van lichaamsfuncties. Medisch en psychologisch ingrijpen zijn dan dringend gewenst.
Boulimia, ook wel bekend als boulimia nervosa of vraatzucht, is eveneens een eetstornis, waarbij in korte tijd erg veel voedsel wordt gegeten, dat vervolgens weer wordt uitgebraakt of door middel van laxatiemiddelen wordt verwijderd. Deze vraatzucht is dikwijls een reactie op allerlei onlustgevoelens. Tussen de buien door wordt - vanwege een schuldgevoel en zorgen over het lichaamsgewicht en de lijn - dikwijls gelijnd. Boulimia lijkt bij een aantal personen een vervolg te zijn op een eerdere anorexia.

Body Dysmorphic Disorder (BDD)

Jongeren kijken dikwijls in de spiegel naar zichzelf. Maar er zijn echter ook jongeren die dat erg vaak doen en daarbij een extreme angst ervaren. Zij vinden zichzelf dan lelijk en voelen zich er lichamelijk ziek van worden. Deze stoornis, ook wel body dismorphic disorder (BDD) genoemd, wordt veroorzaakt doordat de hersenen het beeld van het lichaam of bepaalde gedeelten ervan ernstig vervormen. Deze stoornis begint meestal in de adolescentieperiode.
Het eigenaardige aan BDD is dat de jongere - welke positieve reacties hij of zij ook van anderen over hun uiterlijk krijgen - toch van mening zijn dat ze er niet uitzien. De jongere heeft dan een obsessie voor het eigen uiterlijk ontwikkeld en is daar ook constant mee bezig. Dit kost hem of haar dan ook zoveel aandacht en energie, dat de school wordt verwaarloosd en dat hij of zij sociale contacten uit de weg gaat (zichzelf voor lange periodes in de slaapkamer opsluit). 
In die situaties is een psychologische of psychiatrische hulp dringend gewenst.  

Media creëren onwerkelijke idolen

Veel jongeren (en uiteraard ook veel volwassenen) laten zich dikwijls leiden door de onwerkelijke beelden van sterren en modellen, die door de media (televise, film, mode, sport, bladen) worden gecreëerd. De jongen of het meisje accepteert zichzelf niet en identificeert zich dan met de 'ideale' man of vrouw. Behalve dat idolen ook een positieve stimulans (voorbeeldfunctie) kunnen zijn om zelf op een bepaald gebied iets te presteren, zitten er ook schaduwkanten aan deze verering. Namelijk dat je geen oog hebt voor je eigen unieke eigenheid en je eigen kwaliteiten en deze niet ontwikkelt. En dat je je erg ongelukkig voelt, omdat je niet hetzelfde kunt of eruit ziet als het idool. Of nog riskanter, dat je een eetstoornis ontwikkelt.

Zo krijgt bijvoorbeeld filmster Jennifer Aniston dagelijks honderden brieven van meisjes die zeggen dat ze precies zoals Jennifer willen zijn. Zij vindt dat zelf erg overtrokken, want ze vindt zichzelf helemaal niet perfect. In een interview (2004) zegt ze hierover: " De media schilderen beroemdheden af als wezens zonder fouten en voeden daarmee de onzekerheid van jonge meisjes. De bladen doen net alsof je niets waard bent als je niet rijk, dun of succesvol bent. Ik wil er juist alles aan doen om die mythe te doorbreken. " Even verder zegt ze: " Maar als roem, geld, schoonheid en de rode loper garant zouden staan voor geluk, waarom zijn zoveel beroemde mensen dan zo ongelukkig?"